Het Latijnse begrip genius loci betekent letterlijk ´de geest van een plaats´ In de architectuur verwijst dit begrip ook naar de bouwrichtlijnen en kenmerken van een plaats die bepalend zijn voor het architectonisch ontwerp. De genius loci omvat ook de atmosfeer en aura van een plaats. In mijn werk ga ik er altijd naar op zoek en vormt de genius loci het vertrekpunt van ieder ontwerp.
Mensen met een sterke identiteit begeesten of bezielen de ruimte en voorzien het als het ware van een ‘aura'. Die plekken vallen mij op, intrigeren en inspireren mij. Waar ik in mijn werk vorm, functie en sfeer geef aan een ruimte, schrijf ik in dit blog over de mensen die de ruimte bepalen met hun
persoonlijkheid. Zo viel Trietia de eigenaar van Rau mij op. Bij haar kocht ik mijn eerste echte bril en kreeg ik een heldere blik. Het is dankzij haar zienswijze dat ik, alweer bijna twee jaar geleden, op een hele zichtbare plek in het centrum van Groningen mijn werkplek heb gevonden. Door mijn nieuwe
werkplek ontdekte ik Luhu, een plek waar goede koffie wordt geschonken en deze met een passend gebaar wordt geserveerd. Toen ik er voor het eerst nietsvermoedend binnen liep hoorde ik de stilte en voelde de rust en wist ik, het is tijd.
Tijd om opnieuw op zoek te gaan naar woorden en deze op een nieuwe manier te leren weergeven. In gebaren, beelden, en door te schrijven. Want nu ik bijna doof ben, stromen de woorden niet altijd meer vanzelf naar buiten. Ik voel me steeds beter bij het schrijven, over wat me beweegt en bezighoudt in mijn werkveld waarin het (voor mij) gaat over het welzijn van de bewoners en het leefbaar houden van de wereld. Dit blog gaat over de mensen die invulling geven aan hun plek en daarmee de wereld een beetje mooier willen maken.
